PIET VEERMAN BOEKEN ( BOEKINGEN ) OF INHUREN BIJ GEERLING EVENEMENTEN EN ARTIESTEN Attracties Decor en Faciliteiten

Piet Veerman (de koster) wordt geboren tijdens de oorlogsjaren op 1 maart 1943.
Deze bijnaam heeft Piet te danken aan zijn moeder - Marie van de koster - omdat haar vader – Crelis Steur - als bijbaan koster was in de Vincentiuskerk.

Op de kleuterschool krijgt Piet voor het eerst de kans om te laten zien of hij artistiek ook bij de familie hoort. De familie Steur is namelijk voor het merendeel acteur of actrice bij het amateurtoneel. Zijn schoolklas gaf toendertijd een voorstelling in de vorm van een musical over een zeereis van een schip met haar matrozen en kapitein.
Piet speelde hierin de rol van laatstgenoemde en dit was eigenlijk zijn debuut op de bühne. Tijdens de lagere school blijkt ook het talent voor tekenen hetgeen duidt op artistieke aanleg.

Piet zijn vader is een veelzijdig muzikant die een trio vormt met Jan Bootsman en Klaas Schilder (vader van de andere Cat, Jaap Schilder).
Vader Veerman is dan ook de grote inspirator geweest op het gebied van muziek en kunstschilderen. Wanneer Piet twaalf jaar oud is krijgt hij zijn eerste gitaar en verfdoos welke een periode inluiden van expressie en zelfstudie.
In zijn jongere jaren trekt Piet al veel op met zijn neef Jaap Schilder,
die ook gitaarlessen volgde. Niet lang daarna besluiten ze samen om als duo op te gaan treden onder de naam de ‘Everly Kosters’ waarbij de samenzang en gitaarmuziek van ‘The Everly Brothers’ natuurlijk een hoofdrol speelt.

In begin jaren ’60 had Jan Buys (spruitje) een eigen dansschool die ook bij de jongeren veel populariteit genoot. Het is deze dansleraar die de muzikale aspiraties van Arnold Mühren en Cees Veerman koppelt aan die van Jaap en Piet.
Zo onstaat het kwartet ‘The Mystic Four’ dat vervolgens elk weekend bij ‘Spruitje’ tijdens dansavonden live op de bühne te zien is.

Een platencontract kan niet uitblijven en aangevuld met Theo Klouwer wordt er getekend bij Bovema en gaat men verder onder de groepsnaam The Cats. Het duurt niet lang of de eerste hitnotering is een feit en velen zouden er nog volgen.

Piet Veerman neemt - als één van de leadzangers van de groep – veel nummers voor zijn rekening en is mede hierdoor van onschatbare waarde voor The Cats. Maar ook als gitarist, componist en tekstschrijver levert Piet een belangrijke bijdrage.
Zijn unieke stem en gevoel zorgen voor een combinatie die bijna niemand onberoerd laat. Liedjes als Lea, Marian, Why, Scarlett Ribbons, Times where when, Excuse me, You may already be a winner, Lovin’ her was easier, Where I’ve Been Wrong, Rock ’n Roll, Vaya Con Dios en One Way Wind bezorgen menigeen nog steeds kippenvel.

Ook zijn er heel wat eigen composities en teksten die Piet aan het vinyl heeft toevertrouwd, Country Woman, Dreams, Lonely Walk, Trying to Explain, A Letter, Second pair of eyes, Rosie, A hard way of living, Let’s Dance en Where I’ve Been Wrong en Conclusions zijn bijvoorbeeld een aantal titels die van zijn hand komen.

Met The Cats toert Piet over de hele wereld en het succes overtreft hun stoutste dromen. De ontvangen onderscheidingen zijn bijna niet te tellen, twaalf ‘top drie’ noteringen in de Top 40 waarvan vijf keer op nr. 1, twaalf gouden- en twee platina elpees en ga zo maar door.

Tijdens zijn Cats-periode in 1975 maakt Piet Veerman zijn eerste soloplaat. ‘Rollin on a river’ is een prachtig gevarieerd album. De gelijknamige titelsong wordt op single uitgebracht en behaalt een Top 10 notering, wanneer de elpee een aantal jaren later op cd wordt gezet behaalt deze de gouden status.

In 1980 komt platenmaatschappij Arcade met het verzoek om een elpee te maken met uitsluitend Countryklassiekers. De samenstelling van deze plaat mag door Piet zelf worden gedaan. Het resultaat heet “Back to You” en wederom gaan er meer dan 50.000 exemplaren over de toonbank.

Dus ook het tweede soloalbum wordt met goud omlijst.
In 1985 zet Piet definitief een punt achter The Cats vanwege grote problemen aan zijn stembanden – met bijna fatale afloop - welke hij had opgelopen tijdens de laatste ‘Flying high’ tour. Het wordt even stil rond de solist maar in 1987 laat Piet weer van zich horen.
Met “Sailing home” verrast hij vriend en vijand en de single haalt de eerste plaats in de Top 40 en blijft daar rotsvast vijf weken op staan.

De elpee ‘Piet Veerman’ die daarop volgt is in recordtijd platina. Even later als de cd uitkomt worden er nogmaals 100.000 stuks verkocht, dus dat betekent dubbel platina. Ook in het buurland België wordt de hoogste eer gehaald en daar stond de single ook vijf weken op nummer 1.

Na dit enorme succes worden er onder het label CBS nog negen soloalbums uitgebracht waarvan “Cry of freedom”, “In between”, “The best of” en “My heart and soul” bekroont worden met platina.
Ook de cd-singles –afkomstig van de diverse platen- zijn regelmatig te
vinden in de hitparades. In 1995 wordt er van platenmaatschappij gewisseld en onder Arcade maakt Piet “Dreams to remember” en “Mi vida” , met de circa 80 favoriete highlights te vinden op deze solo-albums, heeft Piet een goud gerand visitekaartje afgegeven waarmee hij laat horen waartoe een stem met zijn combinatie van kleur, techniek en gevoel in staat is. Niet voor niets werd Piet in 1987 door het tijdschrift Playboy uitgeroepen tot ‘Godfather van de Palingsound’.

Iedere keer wanneer de hoog geachte en in 2002 overleden popjournalist Jip Golsteijn, Piet weer eens met afstand de beste zanger van West-Europa noemde, ontlokte dat bij Piet altijd de opmerking: “Overdrijven is ook een kunst Jip. En laten wij nou maar gewoon doen, dan doen we gek zat”.

Piet Veerman zit nu bijna 40 jaar in het vak en is nog steeds ongekend populair en staat elke week nog wel eens ergens in Nederland op de bühne. Het bloed kruipt namelijk waar het niet gaan kan. Tevens is Piet voorzichtig aan het filosoferen over het repertoire van een nieuw uit te brengen album. Het creatieve werk in de studio mist hij toch wel een beetje, hoewel wat zou hij nog toe moeten voegen aan de veelzijdigheid van de muziek die hij samen met Gerard Stellaard produceerde en door laatstgenoemde op schitterende wijze is gearrangeerd.

Met The Cats en als soloartiest heeft hij eigenlijk alles bereikt wat
een muzikant zich kan wensen en kan er worden teruggekeken op een briljante carrière.